Bijlage 1 Financiële tabellen

Deze bijlage bevat een aantal financiële tabellen die door het Besluit begroting en verantwoording verplicht zijn voorgeschreven, zowel voor het financieel toezicht door de provincie als de onderlinge vergelijkbaarheid met andere gemeenten.

Elke gemeente is verplicht om alle baten en lasten (in de financiële administratie) aan voorgeschreven taakvelden toe te rekenen. Dit dient de volgende twee doelen:

• Onderlinge vergelijkbaarheid tussen gemeenten voor wat betreft de baten en lasten van die taakvelden.
• Macro-economische vergelijking voor de verdeling van het gemeentefonds.

Het gemeentefonds in onderverdeeld in een aantal clusters (voor de verdeling), welke zijn opgebouwd uit een aantal taakvelden. Wanneer het rijk constateert dat er landelijk sprake is van een verschuiving in lasten tussen verschillende taakvelden kan dat aanleiding zijn om de verdeling van het gemeentefonds aan te passen. Eén van de uitgangspunten is namelijk dat de verdeling globaal aansluit bij de kostenontwikkeling van gemeenten.

Binnen de programma's zijn deze taakvelden niet zichtbaar maar zijn deze onderdeel van de verschillende beleidsvelden waarbij een taakveld altijd maar bij één beleidsveld hoort.

 

De prognose van de balans is van belang om inzicht te hebben in het toekomstig verloop van een aantal balansposten. Vooral de ontwikkeling van de materiële vaste activa, het eigen en vreemd vermogen is hierbij van belang. Deze balans vormt daarmee ook een belangrijke basis voor de financiële kengetallen die onderdeel zijn van de paragraaf weerstandsvermogen.

 

Het EMU-saldo gaat niet uit van baten en lasten, maar gaat uit van ontvangsten en uitgaven van de gemeente. Deze zijn berekend op transactiebasis en overeenkomstig de voorschriften van het Europese systeem van nationale en regionale rekeningen in de Europese Unie. Als gevolg van Europese regelgeving mogen EU-lidstaten een begrotingstekort (EMU-saldo) hebben van maximaal 3% van het bruto binnenlands product (BBP).  Aan dit maximale tekort van 3% hebben, naast de Rijksoverheid, ook de decentrale overheden een aandeel.

 

De provincie beoordeelt of de begroting structureel in evenwicht is ofwel, is een gemeente in staat om structurele lasten af te dekken met structurele inkomsten. Om die reden is het van belang inzicht te bieden in de incidentele baten en lasten. Wanneer er bijvoorbeeld sprake is van een groot bedrag aan incidentele baten, bij een gering begrotingsoverschot, is de begroting  feitelijk structureel niet evenwicht waardoor een gemeente in financiële problemen kan komen en er een strenger toezichtsregime geldt.  Andersom kan ook, stel een gemeente heeft een gering begrotingstekort maar is sprake van veel incidentele lasten kan de provincie toch tot het oordeel komen dat de begroting structureel wel in evenwicht is.

Om te bepalen of er sprake is van een incidentele post is het karakter van de bijbehorende activiteit leidend. Dus een eenmalige verhoging van bijvoorbeeld het budget voor huishoudelijk hulp telt niet als incidenteel, hier is sprake van een structurele activiteit waarbij het budget fluctueert. Een pilot daarentegen waarvan vast staat dat deze 2 of 3 jaar duurt telt wel als incidenteel, van deze activiteit is immers een einddatum bepaald. Uitgangspunt bij gemeenten is over het algemeen dat alle lasten en baten als structureel moeten worden aangemerkt, de echt incidentele posten zijn uitzonderingen.

 

In de begroting is een structurele onttrekking geboekt uit de bestemmingsreserve  Notaristuin, voor dekking van de kapitaallasten.

 

In deze tabel is een overzicht opgenomen van het saldo van de baten en lasten per programma. Zoals voorgeschreven zijn vervolgens afzonderlijk inzichtelijk gemaakt:

• De algemene dekkingsmiddelen (algemene uitkering, OZB, toeristenbelasting, precariobelasting, forensenbelasting).
• De raming  voor de vennootschapsbelasting (vooralsnog zijn geen winsten voorzien waarover vennootschapsbelasting moet worden afgedragen).
• De raming voor overhead (salarislasten van medewerkers ten behoeve van het primaire proces zoals management/secretariaat/financiën/personeelszaken/etc. maar ook de kosten voor huisvesting en automatisering).
• De post onvoorzien (er is een jaarlijks bedrag opgenomen voor onvoorziene, incidentele, zaken in dat jaar).

Hieruit volgt het begrotingssaldo voor eventuele toevoegingen en onttrekkingen aan reserves. Door ook deze onttrekkingen en toevoegingen hierbij te betrekken wordt het begrotingssaldo voor de komende jaren verkregen. De laatste stap is een correctie op dit saldo vanwege de incidentele baten en lasten waardoor duidelijk wordt wat het structurele begrotingssaldo bedraagt (van belang voor het provinciaal toezicht).